Mam wsparcie

Więcej pszczół się zleci do łyżki miodu niż do beczki dziegciu.

Tak mówi przysłowie.

Miód w kontekście wychowania można interpretować jako nagradzanie.

Beczkę dziegciu- można potraktować jako dużo kar, negatywów.

Zasada jest taka- jesteśmy stworzeni w 6 dniu stworzenia, kiedy były stworzone zwierzęta. Nasze ciało więc działa na tych samych zasadach, co u zwierząt.

W wychowaniu więc tak jak w tresurze zwierząt sprawdza się w pierwszym rzędzie:

• dobry przykład– naśladownictwo to jest to, co dzieci zwykle robią prędzej czy później;
• zestaw nagród i kar czyli motywowanie.

Nie da się jednak przejąć zestawu nagród od sąsiadów, babki, praciotki, bo każde dziecko jest inne. I to, co dla jednego jest karą, dla innego może być nagrodą. Dla jednego nagrodą może być strzelanie z fuzyjki, dla innego to samo może być karą.

Artykuł o takim jednym, który przy pomocy strzelania z fuzyjki został nauczony czytania i pisania.

Im młodsze, słabsze intelektualnie dziecko- tym więcej nagród potrzebuje, i tym częściej.

Czasem nawet wychowanie przez wychowanka książką ma sens 🙂

Trzeba się uczyć historii od najwierniejszych z wiernych, od tych, którzy pozostali wierni prawdzie. Żołnierze wyklęci uczą nas, że prawda i miłość Ojczyzny jest cenniejsza od życia. A życie w kłamstwie nie jest godne człowieka. Nazywali do końca ustrój komunistyczny kolejną okupacją, zniewoleniem sowieckim.

Wiecie, że miłość Ojczyzny wywodzi się z IV przykazania „Czcij ojca swego i matkę swoją”?

Nie można przegapić:

Wyklęci

Przygotujmy się z dziećmi na 1 marca Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych.

Wielkich w swej wierności.

Zafascynowały mnie słowa Żelaznego o trzymaniu się Opatrzności Bożej.

Ta Opatrzność zachowała wewnętrzną wolność Polaków.

Blaski i cienie- idąc do światła

„Gdy byłem dzieckiem,

mówiłem jak dziecko,

czułem jak dziecko,

myślałem jak dziecko.” 1Kor13, 11

Tymczasem dopada czasem takie zmęczenie, że coś się kiełbasi w głowie u potwornej matki małych potworzątek. I wydaje jej się, że to dzieci powinny zwłaszcza czuć i myśleć, i zachowywać się jak dorosły, a ona może sobie pozwolić na bycie niedojrzałym potworkiem.

Wykrzykiwać i tupać nieznośnie wypada młodym potworzętom, bo potwornie niedojrzałe.

Jak mama-potworzyca też przekonująco tupie i emocjonująco wrzeszczy, to pięknie się to utrwala w coraz bardziej krzyczących potomkach.

No więc wypada zacząć tresować pięknie potworną dziatwę jako stworzoną w siódmym dniu stworzenia, a więc razem ze zwierzętami. A jeszcze bardziej wypada tresować siebie i żyć tą nauką postu, wymagania od siebie.

Małe potworki lubią być tresowane, bo mogą zdobywać nagrody, bo wiedzą, co je czeka. Lubią być tresowane, bo rozumieją, jak unikać kary.

Im młodszy paszczak, tym więcej nagród: naklejeczek, piecząteczek, serduszeczek, przytuleń i doceniania.

Już półroczny brzdąc uczy się metodą kar i nagród. Ugryzienie mamy plus jej szybka reakcja-zabranie piersi=szybkie oduczenie się procederu gryzienia.

Są takie typy, dla których samo spojrzenie (nawet siejące grozę) jest nagrodą. Są takie, gdzie trzeba się natrudzić, żeby typ poczuł się potwornie docenionym.

Uff! Potwornie zanudziłam dzisiaj.

Polecam na podwieczorek E.Eggerichs „Miłość i szacunek. W rodzinie”