Każde życie jest warte, by je przeżyć pięknie

Są różni rodzice.

Są tacy, którzy nie śmią nazywać się rodzicami. Tęskniąc za swoimi dziećmi w niebie, na ziemi tak bardzo samotni.

Są tacy, którzy boją się kochać, bo boją się stracić.

Są tacy, którzy liczą dzieci w niebie, liczą te, które mają w domu. I każdą liczbę uznają za ważną.

Są tacy, którzy mają dzieci, a tracą je powoli czasem na własne życzenie, oddalając się od nich, uciekając przed nimi w wir różnych spraw.

I  w każdym rodzicu nieco tego podobieństwa do Boga Stworzyciela, głęboko wyryta w duszy hojność rodzicielskiej miłości.

Czasem tak piękna, choć tak bolesna:

O chłopcu, który żył osiem godzin


Zostaw odpowiedź

Musisz się zalogować aby móc komentować.