Mam wsparcie

Ledwie kobiety, Fundacja Rodzić po Ludzku wywalczyły uczciwe standardy okołoporodowe, dzięki którym kobieta mogłaby podczas porodu zachowywać się jak zdrowa osoba (np. pić i jeść), być traktowana z godnością, już Ministerstwo Zdrowia jednym pociągnięciem długopisu chce zniszczyć tę dobrą zmianę prawa (bo do zmiany mentalności to jeszcze wielu daleko).

Pewnie czytałyście:

„Rodzić po lekarsku”

Petycję w tej sprawie można podpisać TU

Zmiana ta to powrót do rodzenia według regułek lekarskich, bez liczenia się, że kobieta nie jest maszyną do rodzenia, którą np. można sobie w dowolnym czasie podpiąć pod urządzonko i zaprogramować na rodzenie.

Mądry lekarz umie z pokorą schylić głowę i przyznać, że zna fizjologię tyle co kot napłakał (bo zwłaszcza w szpitalu nie ogląda się porodów naturalnych, tylko silnie zmedykalizowane). Mądrzy lekarze umieją np. docenić w tym względzie położne i dać im wiele samodzielności, wsparcia, zostawiając sobie czas na działanie, gdy natura nie radzi sobie, gdy pojawiają się jakieś nieprawidłowości.

Rodzenie to piękny i cenny dar złożony w ręce matek, choć tak kruchy. Niestety zbyt często obecnie zakopywany przez szpitalne „utrudniacze rodzenia” typu wywiady lekarskie, dyrygowanie kobietą, traktowanie jej jak ciężko chorej itd.

Pewnym symbolem jak nisko upadła obecna sztuka położnicza, ale też jak pogrzebano kobiecy dar rodzenia jest sytuacja, która zdarzyła się parę lat temu w Chełmie. W końcówce porodu pewna kobieta trafiła tam na izbę przyjęć, a tam zamiast przyjąć jej dziecko na świat, kazano iść na oddział. Podczas tego marszu dziecko wypadło na posadzkę szpitalną i doznało urazu czaszki.

Co robi z kobietą to bezduszne potraktowanie?

Dlaczego tak bardzo stała się posłuszną pacjentką, że nawet nie pozwoliła sobie poczuć, że trzeba w pilnym trybie wyciągnąć ręce po własne dziecko?