Mam wsparcie

Jakie są rodzaje pieluch? Przyjrzyjmy się im:

• pieluszki jednorazowe: zapinane na przylepce, w formie majteczek; ze sztucznych tworzyw, nierozkładających się, ale są i biodegradalne (nadające się nawet do kompostowania);
• wielorazowe pieluszki:

1. formowane– wyglądające jak jednorazowe (np. Pampersy), ale szyte z tkanin, np.flaneli, frotte, muślinowe, welurowe, bambusowe i in.;
2. tradycyjne składane czyli kwadratowe lub prostokątne pieluchy z tetry lub flaneli bądź bambusowe itd.;
3. pieluszki wielorazowe typu 3 w 1 czyli nieprzemakalna pielucha wielorazowa z wmontowanym wkładem dla starszego dziecka;
4. samoróbki– dostępne są w internecie kroje wielorazowych pieluszek; mamy więc same szyją dla dzieci pieluszki;
5. dla dzieci wyrastających z pieluch na wzór majteczek, ale nie tak chłonne, aby dziecko czuło konsekwencje swojego postępowania (ale nie tak dotkliwą jak lanie się po nogach).

• wielorazowe ochraniacze (nakłada się je na przemakalne pieluszki formowane lub składane):

1. typu kieszonka, do której wkłada się pieluszkę; bywają polarowe, ale są i muślinowe i in.;
2. wełniane– najdroższe, ale najzdrowsze dla skóry dziecka, ponieważ najlepiej przepuszczające powietrze;
3. ochraniacze PUL – sztuczne tworzywo, podobno jednak oddychające.

Niezły wybór? Zazwyczaj jednak ludzie pozbawieni są wyboru, bo zwyczajnie pozbawieni są wiedzy. Reklama i rozpowszechnienie jednorazowych pieluszek są tak dojmujące, że inne alternatywy nie są rozpatrzone rozważnie albo nawet w ogóle.

Zacznijmy od przyjrzenia się jednorazówkom. Najwięcej jest tych sztucznych z żelem w środku. Plusy?

• łatwość użycia, nakładania, kupowania;
• duży wybór;
• duża rozpiętość cenowa;
• można rzadko zmieniać (ale wówczas niezdrowe- minus), inaczej można powiedzieć „nie ma zawracania głowy”.

Minusy?

• zaśmiecanie świata; rozkładają się kilkaset lat;
• zastanawia mnie zawsze, że nie ma wypisanego na opakowaniach składu tego produktu; przypadek? oczywiście, że nie (etykiety tak wielkich bogatych koncernów nigdy nie są przypadkowe, bo są reklamą); co mogą zawierać, pospolitemu zjadaczowi chleba w głowie się nie mieści; mnie zawsze zastanawiało, dlaczego żel absorbujący, który uznano za toksyczny dla kobiet (używano go wcześniej w tamponach), wprowadzono do pieluch dla niemowląt i małych dzieci; gdyby producenci nie mieli na sumieniu wielu szkodliwych substancji, które zawierają pieluszki, nie mieliby problemu z zamieszczaniem informacji o ich składzie; proszę sobie poczytać SKŁAD PIELUSZEK, JESZCZE WIĘCEJ NA TEN TEMAT;
• wyrzucanie mnóstwa pieniędzy do śmieci;
• przegrzewanie jąder u chłopców (nawet o 3 stopnie więcej), częstsze infekcje układu moczowego u dzieci obojga płci; u dziewczynek częstsze m.in. grzybice; kto z dorosłych miałby ochotę na rok lub dwa w dzień i noc zapakowywać się szczelnie w sztuczną osłonkę; producenci chwalą się, jak to ich produkty są przepuszczalne dla powietrza; no cóż, szczerze mówiąc, być może są przepuszczalne dopóki dziecko w nie nie nasiusia; jednak rodzice trzymają swoje dziecko w takiej pieluszce przez wiele godzin, a więc przez czas, kiedy wielokrotnie ją zmoczy; czy dalej jest przepuszczalna dla powietrza? oczywiście, że nie; wystarczy zobaczyć, jaką pielęgnację muszą stosować rodzice: częste nanoszenie kremów z tlenkiem cynku (np. Sudocrem), żeby wywierał działanie zarówno przeciwbakteryjne jak i przeciwgrzybiczne jest niezbędne, żeby nie narazić skóry dziecka na zapalenie pieluszkowe;
• statystycznie częstsze późne wyrastanie z pieluch, ponieważ dziecko nie ma kontaktu z tą tak szczelnie zapakowaną częścią ciała;
• w przypadku jednorazówek Ekologicznych minusem będzie ich wysoka cena (ale wtedy za to: mniej chemikaliów w kontakcie ze skórą dziecka, mniej śmieci- bo się rozkładają).

Przyjrzyjmy się teraz pieluszkom wielorazowym. Ich plusy to:

• ogromna różnorodność oferty: z różnych materiałów (tetra, flanela, frotte, muślin, bambus, konopie, polar, wełna, PUL), cen (nowe/używane, tańsze/droższe firmy), zapięć (na zatrzaski, rzepy, zapinki, troczki, gumki), wzorów i krojów; każdy rodzic może wybrać coś odpowiedniego dla swojego dziecka; we wzorki lub jednolite; bajecznie kolorowe lub białe; rozmiary uniwersalne lub dopasowane do wieku;
• większa dbałość o zdrowie dziecka (częstsze zmiany pieluszki, bawełna i inne eko materiały, lepszy kontakt z dzieckiem- większe zrozumienie jego potrzeb fizjologicznych; mniejsze ryzyko zachorowania, przegrzewania (choć wersja „wszystko w jednym” jest raczej też nieprzewiewna jak zasiusiana jednorazówka);
• na dłuższą metę jest to tańsza alternatywa, choć jednorazowo droższa;
• przezwyciężenie swojego lenistwa: jeśli dziecko ma bardzo mokro, to zwyczajnie trzeba zmienić pieluszkę;
• pieluszki wielorazowe dobrej jakości mogą starczyć dla kilkorga dzieci;
• mniej śmieci;
• dziecko ma kontakt z tą częścią ciała, szybko zaczyna rozumieć pojęcia „mokro/sucho”, szybciej wyrasta z pieluch;
• wystarcza naturalna pielęgnacja, by zachować zdrowie.

Minusy:

• więcej prania, suszenia;
• więcej zmieniania (co jest trudne dla tych, którym się nie chce);
• jednorazowo większy wydatek;
• przechowywanie, składanie;
• kłopotliwe w podróży;
• niedostępne zazwyczaj w najpowszechniejszych sklepach .

Można by pewnie jeszcze mnożyć zarówno plusy i minusy. Rodzice jednakże często nabywają przyzwyczajenia do jednorazówek już na oddziale szpitalnym, gdzie przychodzi na świat ich dziecko: położne często nie wyobrażają sobie innego pieluszkowania jak jednorazowe, domagają się od matek jednorazówek. Do pieluszek wielorazowych łatwo się zniechęcić, jeśli będziemy przesadzać np. z prasowaniem, jeśli jesteśmy perfekcjonistami.

Myślę, że przede wszystkim mogą potrzebować wsparcia te mamy, które stosują pieluszkowanie wielorazowe- zwłaszcza ze względu na rzadkość występowania tego zjawiska. Nie ma wielu takich rodziców, którzy by zaczęli i wytrwali w stosowaniu wielorazówek. Na początku wydaje się z tym wiele zachodu, jednak przyzwyczajenie do tego stylu pieluszkowania sprawia, że przestaje to w jakikolwiek sposób przeszkadzać, staje się łatwe i nie sprawia kłopotu.

Ciekawą alternatywą dla pieluszkowania jest też bezpieluszkowe wychowywanie dzieci. Nam się to wydaje dość osobliwe, dziwne, ale jest to sposób postępowania powszechny w bardzo wielu gorących rejonach świata (Afryka, niektóre regiony Azji). Polega on na tym, że matka uczy się od pierwszego dnia odczytywać sygnały wysyłane przez dziecko: a dziecko również daje znać, kiedy chce mu się załatwić. Jeśli nie jest zbyt szczelnie poubierane, to matka jest w stanie szybko go wysadzić. Sama doświadczyłam, że jest to możliwe, ale trzeba ogromnej uwagi, wrażliwości. Zdaje się, że tego nam kobietom „cywilizowanym” często brakuje.