Mam wsparcie

Interesujący wywiad z bardzo zajmującą osobą:

Czworo dzieci urodzonych w domu

Ciekawe, że te same wnioski, co miłośnicy porodów naturalnych wyciągają np. biskupi (choćby amerykańscy i inni). Protestując przeciwko refundowaniu antykoncepcji i aborcji z funduszy rządowych (czy innych, w każdym bądź razie pochodzących z podatków), argumentują to tym, że ciąża nie jest chorobą, żeby trzeba było jej za pomocy antykoncepcji zapobiegać. Obecność dziecka w ciele matki nie jest chorobą, a objawem zdrowia i żywotności, a więc leczyć jej nie trzeba również  za pomocą aborcji.

Warto też lekarzom przypominać, że podobnie finał tejże ciąży -poród to nie żadna obłożna choroba, a czynność życiowa, w której warto kobietę wspierać, ale na pewno nie powinno jej się sprowadzać do roli ubezwłasnowolnionej pacjentki i odbierać jej tej ważnej roli „rodząc za nią”.  Nawet gdy rodząca matka potrzebuje pomocy medycznej w jej trudzie rodzenia, nie wolno odbierać wartości jej wysiłkowi i zmaganiom, przekreślać ją stawiając siebie na piedestale.

Ile siły w sobie samych musimy znaleźć my- matki, by w sytuacji porodu wsłuchiwać się uważnie w głos własnego dziecka, nie tylko aparatury, postronnych głosów, by dać mu miejsce i czas w sobie na wyjście do świata.