24 wrzesień
Jak siebie samego…
Kapliczka swiętego Jury. Wjazd nad przepaściami drogą zapierającą dech w piersiach. A widok rozpościerający się stamtąd: góry schodzące do morza, wyspy zanurzone w morskich otchłaniach tak cudnie się mieniących, skały przetykane delikatnymi kwiatuszkami:
Kiedy Pan Bóg to wszystko stwarzał, zobaczył: „To dobre!”
Ale kiedy stwarzał Ciebie i mnie, zachycił się: „Bardzo dobre!”
I skoro Pan Bóg tak bardzo nas docenia, to czy możemy same siebie nie doceniać?
A skoro przykazanie brzmi, by kochać bliźniego swego jak siebie samego, to czy możemy nie kochać siebie?
Lekceważenie swojego zdrowia, swoich ważnych potrzeb potrafi się obrócić przeciwko nam samym, ale też przeciwko naszym dzieciom, innym osobom.
Jakie są Twoje głębokie pragnienia?
O czym coraz częściej marzysz?
Czego szukasz?
Za czym tęsknisz?
Twoje dziecko będzie Ci wdzięczne, jeśli dasz sobie pozwolenie na zaspokojenie swoich istotnych potrzeb. Bo wtedy będziesz mieć siłę tak pięknie się do niego uśmiechać, wymyślić nowe szalone i pełne śmiechu zabawy.
