Mam wsparcie

Zanim podzielę się z Wami znakomitym poważnym kawałem, najpierw kawałek z życia wzięty.

Założyłam mianowicie mojej 5-letniej latorośli anegdotnik zatytułowany „Tosia powiedziała…” Córka moja bowiem przeżywa cudny rozkwit jako mówca (mówczyni?). Dzisiejsze trafne jej spostrzeżenie dotyczyło 7-miesięcznego rozkosznego bobasa, zwanego niekiedy jej bratem:

-Ignaś jest jak czarownica, bo ma jeden ząb.

Jedno zdanie, a ilekroć mi się przypomni rozciąga mi usta w kierunku usznym.

No to jeszcze kawał:

Sobota wieczór. Dzwoni telefon w domu hydraulika.

– Dobry wieczór. Mówi Kowalski. Pana lekarz domowy. Pan przyjdzie do mnie pilnie, bo toaleta mi się zapchała.

– Ale Panie Doktorze! Jest sobota wieczór. Jestem w garniturze i lakierkach i zaraz na randkę wychodzę.

– Proszę Pana. Jak Pan ma problemy ze zdrowiem to ja przychodzę o każdej porze. Dnia i nocy.

– No dobrze. Za chwilę będę.

Po piętnastu minutach hydraulik puka do mieszkania lekarza. Faktycznie ubrany w garnitur i lakierki. Lekarz prowadzi go do toalety. Pokazuje zapchaną muszlę. Hydraulik zagląda do środka. Cmoka. Wyjmuje z kieszeni jakieś tabletki. Wsypuje do muszli i mówi.

– Dobra, a teraz niech pan muszlę obserwuje przez dwa dni. Jak nie będzie poprawy – to Pan do mnie zadzwoni w poniedziałek.

🙂

-A wiecie czym się różni lekarz od Pana Boga?

-?

-Pan Bóg wie, że nie jest lekarzem.

🙂

Mój szanowny małżonek taki kawał z brodą opowiedział dziś przez telefon znajomemu lekarzowi:

Pacjent puka do drzwi.

-Pan doktor przyjmuje?- pyta zajrzawszy do gabinetu.

-Nie odmawia.