Mam wsparcie

Czyli wsparcie dla matek.

Ale też wsparcie, które otrzymałam w swoim życiu.

Otrzymałam, więc mogę się dzielić.

Od najlepszej z matek- Niepokalanej Matki.

W moich porodach, codzienności, macierzyństwie.

Od moich bliskich, od mojej domowej położnej.

I tak wielu innych.

Tych wspierających myśli nazbierało się więcej, a więc powstał ten blog- zaciszne miejsce wspierania kobiet w ich byciu kobietami: matkami, córkami, siostrami. Zapraszam do współtworzenia go i zabierania głosu.

Do zapisywania się do położnej środowiskowej.

Lublin, położna domowa:

Iza tel.: 501-218-318;

fizula@gazeta.pl

Nie byłoby tego blogu, gdyby nie najlepsza ze Wspierających, niejeden raz ratująca swoje pisklęta- dzieci:

Pod takim tytułem niebawem organizuję spotkanie.

Czyli poród jako doświadczenie dobre i bardzo dobre.

Bo warto pozwolić matce w czasie porodu:

-czuć się bezpieczną, by mogła otworzyć się na swoje dziecko;

-wspierać ją, by czuła się kochana, spokojna;

-świętować, celebrować narodziny jej dziecka;

-śpiewać, tańczyć, krzyczeć- tak jak tego może potrzebować;

-skupić się na rodzeniu- bo nikt bardziej niż rodzące się dziecko nie potrzebuje jej.

W przeddzień Międzynarodowego Dnia Porodów Domowych

czyli 5 czerwca 2024 roku w godzinach 16.30-18.30,

Bioteka, al. Racławickie 22, Lublin

rezerwujcie sobie czas na spotkanie lub przekażcie informację o nim innym pt.

„Poród czyli doświadczenie, które może być dobre i bardzo dobre”

Czy wiecie, że propaganda hitlerowska miała na celu zohydzenie Polkom i Żydówkom rodzenie dzieci:

” Kobiety od ciąż miała odstraszać propaganda groźnych dla zdrowia porodów”

Cytat z:

Plan Hitlera dla Polski

Spostrzeżenie mamy- masażystki,

która karmiła jedno z dzieci butelką, drugie piersią.

Spostrzeżenie,

że karmienie piersią wspiera całościowy rozwój.

Bo to dziecko na mleku mamy uczy się odwracać do niej,

szukać piersi.

Ćwiczy mięśnie pleców,

ćwiczy kontakt z mamą.

Bo dobre przystawianie do piersi

to NIE włożenie mu piersi do buzi,

tylko przytulenie go do piersi,

nałożenie buzi na pierś.

I ani się obejrzymy, a dziecko samo wie, że jak mama leży obok,

to ma sens obrócenie się do niej.

Ma sens ćwiczenie.

To nie znaczy, że przy butelce z mlekiem nie będzie dziecko ćwiczyć obrotów.

Będzie, ale mniej, później, nie tak naturalnie.

Bo smoczek z butelki się wkłada mu do buzi.

Coś się robi za dziecko.

Nie pozwólmy odebrać sobie karmienia piersią.

To nieprawda, że:

->matka nie ma mleka po porodzie- skoro ma go od 16 tygodnia ciąży (to mleko NIE MUSI wypływać na zewnątrz);

->trzeba dokarmiać dziecko w 1-2-3 dobie, gdy traci do 10% wagi- jest to fizjologia, na tym etapie dziecko ma ważniejsze rzeczy „na głowie” niż przybieranie na wadze; dziecko ma czas, aby zacząć przybierać między 4-6,7 dobą;

-dziecko, które chce często ssać się nie najada z piersi; częste ssanie może być mu zwyczajnie potrzebne: bo mleko mamy to nie tylko jedzenie; to także: przytulenie, ogrzanie, podzielenie się przez mamę jej odpornością, poczuciem bezpieczeństwa;

-to nieprawda, że dziecko musi spać na początku samo, że można „przydusić dziecko piersią”- jest to wyjątkowo paskudny mit; chociaż ma w sobie „gram” prawdy- na pewno nie można z dzieckiem spać, gdy jest się pod wpływem alkoholu itp.

Dziękuję, Magdo, za podzielenie się swoją historią!

Lublin, położna środowiskowa (wsparcie również w ramach NFZ) :

tel.: 501-218-388

Agere contra

I filia tej szkoły w Lublinie

pod nr tel.:

501-218-388

Życie nie musi być idealne.

Ale dobrze,

gdy pracujemy nad nim.

Nad sobą.

I pozostajemy wdzięczni

-nawet za to, co małe.

Czasem to jest ważniejsze.

Bo pokorne.

Mamy ciśnienie,

~~>że już, zaraz, teraz musimy

~~>że inaczej się nie da

~~~>że muszę, bo się uduszę

~~>że coś się moooooże stać

~~>albo coś się jeszcze nie stało, a nam się czas kończy.

I z dnia na dzień „rośnie nam ciśnienie” i stres,

że już,

że szybko,

że tak, a nie inaczej.

A może by tak trochę wolniej lub nawet sprawnie, ale w pokoju ducha:

bo wszystkie sprawy na świecie mają swój czas, początek i koniec

-zaplanowany przez Stwórcę.

No więc dzielę się pięknym świadectwem jednej z kochających mam,

że z miłości do swojej rodziny, dziecka można wymagać od siebie.

Z kolejnym dzieckiem w drodze Pewna Piękna Mama zadbała, by nie „zapracować” na nadciśnienie ciążowe.

W jaki sposób to osiągnęła:

->stresy zostawiła Panu Bogu- czyż On nie umie sobie z nimi lepiej radzić?

->zadbała o właściwą suplementację: duże dawki magnezu (wspierającego nasz układ nerwowy i sercowo-naczyniowy), potas, witaminy z grupy B;

->zwróciła uwagę na oddech, że on jest ważny i że warto dbać

o wy-star-cza-ją-co dłuuuuuuuugie wydechy- takie „uffffff”, żeby pozwalać sobie na odprężanie się, na zaufanie, że życie ma sens większy od bezsensu;

~~>zastosowała ciekawy probiotyk z głogu;

->zaserwowała sobie do tego sporą dawkę ruchu oraz

->olejki do masażu, aromatoterapii wspierające rozluźnienie, wyciszenie, sprzyjające prawidłowemu ciśnieniu, prawidłowemu stanowi naczyń krwionośnych i limfatycznych: cytrynowy, cyprysowy, lawendowy, ylang-ylang…

I dało się.

Pomimo że pani doktor mówiła,

że się nie da.

Że jak raz się miało nadciśnienie w ciąży,

to już pozostały

tylko leki.

Ale leki z Bożej apteki działają mocniej,

bo z miłością Tego,

który je stworzył.

„Jesteście ważniejsi niż lilie”

Wiecie kto to powiedział?

Ważna jest chwila obecna- bo w niej jest życie.

I ona daje realny wpływ na życie.

Przeżyta z miłością.

Wiarą.

Zaufaniem.

Czasem ta miłość i zaufanie wymaga ochrony:

*przed zastraszaniem;

*przed smutkiem i beznadzieją;

*przed niewiarą.

Ten kamień, przez który trzeba się przebić, by wzrosnąć, też ma sens.

Uczyni Cię mocniejszą.

Dla Tego, który nieustannie dostrzega, że jesteś piękniejsza niż lilie

i ważniejsza.

Pytania są ciekawsze od odpowiedzi.

Nie bój się pytać.

Czy wiesz, że pierś matki jest również narządem odpornościowym?

Dlatego nie można między dzieckiem a matką stawiać barykady w postaci smoczka-uspokajacza.

Wtedy pierś nie nadąży za potrzebami wsparcia dziecka w zetknięciu z bakcylami- bo barykada utrudnia nawiązanie relacji „odpornościowej”.

Dlatego nie lubię smoczków.

I z wielu innych powodów.

Mało kaloryczne.

Utrudniają naukę mowy.

Ale kocham mamy.

Nawet jak im się nie udaje.

Każdemu się czasem coś nie udaje.

Wiosna będzie.

Paruzja pewniejsza.

Jest taki czas,

gdy

macierzyństwo Cię przerasta,

poród Cię przerasta

karmienie piersią Cię przerasta,

życie Cię przerasta.

Mnie też przerastało.

Mówiłam:

-Nie dam rady.

Mówiłam tak, bo było ciężko.

Taki „7 cm” życia.

Wytrwanie rodzi cierpliwość.

I daje życie.

Uśmiech w końcu wraca.

-Uśmiechnij się, mamo.

„Jest czas na wszystkie sprawy pod niebem”

-Kohelet

A skąd pewność, że nie jest to jedyny czas?

Ostateczny czas?

Najwyższy czas?